“Ach, wat leuk voor opa en oma” hoor ik mijn moeder soms zeggen. Zij ziet regelmatig foto’s van mij voorbij komen, maar niet van haar kleinkinderen. Eindelijk komt het er van en staan ze gezellig met elkaar op de foto. Toch is het zo dat eigen kinderen op de foto zetten anders is dan andere kinderen fotgraferen. Mijn neefjes en nichtje gedragen zich voorbeeldig, maar die van mij voelen dat er iets van ze wordt verwacht, waar ze niet zoveel zin in hebben. Mijn oudste doet hierbij aan ruilhandel, een foto in ruil voor extra ‘gametijd’. De jongste vindt het even leuk, maar laat het vooral niet te lang duren. “…zijn wij nou nog niet klaar?” Toch heb ik natuurlijk hartstikke leuke kinderen en staan ook zij er prima op. Zij weten inmiddels wat mama wil en hoe ze het beste kunnen kijken. Zij toveren een smile op het juiste moment. Dat daar wat gemopper aan vooraf gaat, zie je gelukkig niet terug. Laat opa en oma er blij mee zijn, want het duurt even voor mijn kinderen zich weer op kunnen laden voor een nieuwe fotoshoot.